Press "Enter" to skip to content

Categorie: Analyse

Op stap met de familie

Jan (Rogiers, van Gambiet Opwijk) had aan Jan (Vanhercke, onze voorzitter) gevraagd of hij iemand wist die een 4de plaats kon opvullen voor de tweede ronde van de Interclub competitie van de ploeg Opwijk 6 (in divisie 5N) die een verplaatsing had naar Watermaal Bosvoorde. Dus vroeg (onze) Jan aan mij of ik iets voorzien had voor zondag. Ik had niets voorzien, Watermaal-Bosvoorde was niet zo heel ver van Machelen en zo moest Jan (van Gambiet Opwijk) niet verder zoeken, dus ging ik met plezier in op de uitnodiging. Jan (van Gambiet Opwijk) liet me ook weten dat ik op bord 3 zou spelen, als vierde speler van een groepje spelers bestaande uit twee broers en hun vader. Ik ging dus op stap met de familie Cotman!

Ik had ook laten weten dat ik met mijn eigen wagen zou rijden, dan moesten ze me niet komen halen en een (weliswaar kleine) omweg maken. Ik wist ook al dat er twee andere ploegen van onze club, namelijk Opwijk 2 en Opwijk 7, ook een verplaatsing deden naar Watermaal-Bosvoorde, zij vertrokken echter vanuit onze lokalen. Toen ik dus in de lokalen van de club in Watermaal-Bosvoorde aankwam ging ik op zoek naar hen. Bij de ingang zag ik dat Opwijk 2 in de hoofdzaal zou zitten, terwijl Opwijk 6 en Opwijk 7 in een bijzaal zou zitten. In de bar net voor die zaal vond ik de andere clubleden. We waren aan het praten over schaken, een bepaald moment spraken we over Smith-Gorra Gambiet, ik herinner me nog dat Jelle ermee bofde dat hij altijd zou winnen, ik had het ook al gespeeld online en ik had gemengde resultaten.

Kort voor 14 uur ging ik op zoek naar bord 3 van Opwijk 6 en maakte ik me klaar. Er was echter nog geen spoor van de familie Cotman. En toen was het 14 uur, dus begonnen we te spelen.

Comments closed

Een lastige jeugd

Wim Casier speelde op tien december zijn vierde partij van het clubkampioenschap. Ditmaal was de tegenstander Mykyta. Deze jongen die, door de ons wel bekende omstandigheden, Oekraïne is moeten ontvluchten is sinds bijna twee jaar een actieve jeugdspeler in ons land.

Het werd een partij om niet te vergeten. Hieronder volgt het relaas en de analyse van Wim zelf.

Comments closed

’t Is Halloween en ik zie spoken …

Vorige week was het Herfstvakantie en daarmee gepaard komt het Halloween feest die jaar na jaar meer en meer gevierd wordt in onze streken.

Het is dan ook normaal dat je op affiches, op straat, in de pretparken en zo verder spoken ziet verschijnen. Soms worden die ook vergezeld met andere wezens. Alleen, als die spoken verschijnen op het schaakbord, dan kan het lastig worden.

Dat ondervond ik dan ook vorige week vrijdag tijdens mijn partij tegen Vincent die we speelden naar aanleiding van het Bekerkampioenschap.

Comments closed

Eigen lof stinkt.

Mijn vorige officiële partij dateert van 9 februari 2018 tegen Jean-Louis De Smedt. Het werd remise. Ik ben al die tijd wel veel met schaken bezig geweest, maar enige vorm van competitiestress was mij ondertussen totaal vreemd geworden. Het lot had beslist dat ik de eerste ronde van het clubkampioenschap mocht spelen tegen Jorik Shala…

Comments closed