Last updated on 27/01/2025
Jan (Rogiers, van Gambiet Opwijk) had aan Jan (Vanhercke, onze voorzitter) gevraagd of hij iemand wist die een 4de plaats kon opvullen voor de tweede ronde van de Interclub competitie van de ploeg Opwijk 6 (in divisie 5N) die een verplaatsing had naar Watermaal Bosvoorde. Dus vroeg (onze) Jan aan mij of ik iets voorzien had voor zondag. Ik had niets voorzien, Watermaal-Bosvoorde was niet zo heel ver van Machelen en zo moest Jan (van Gambiet Opwijk) niet verder zoeken, dus ging ik met plezier in op de uitnodiging. Jan (van Gambiet Opwijk) liet me ook weten dat ik op bord 3 zou spelen, als vierde speler van een groepje spelers bestaande uit twee broers en hun vader. Ik ging dus op stap met de familie Cotman!
Ik had ook laten weten dat ik met mijn eigen wagen zou rijden, dan moesten ze me niet komen halen en een (weliswaar kleine) omweg maken. Ik wist ook al dat er twee andere ploegen van onze club, namelijk Opwijk 2 en Opwijk 7, ook een verplaatsing deden naar Watermaal-Bosvoorde, zij vertrokken echter vanuit onze lokalen. Toen ik dus in de lokalen van de club in Watermaal-Bosvoorde aankwam ging ik op zoek naar hen. Bij de ingang zag ik dat Opwijk 2 in de hoofdzaal zou zitten, terwijl Opwijk 6 en Opwijk 7 in een bijzaal zou zitten. In de bar net voor die zaal vond ik de andere clubleden. We waren aan het praten over schaken, een bepaald moment spraken we over Smith-Gorra Gambiet, ik herinner me nog dat Jelle ermee bofde dat hij altijd zou winnen, ik had het ook al gespeeld online en ik had gemengde resultaten.
Kort voor 14 uur ging ik op zoek naar bord 3 van Opwijk 6 en maakte ik me klaar. Er was echter nog geen spoor van de familie Cotman. En toen was het 14 uur, dus begonnen we te spelen.
Als ik met zwart speel ga ik meestal Siciliaans spelen als antwoord op e4, maar ik vond het best vreemd dat ik de Smith-Gorra Gambiet op het bord zag verschijnen. Wat een toeval!
We waren enkele zetten ver toen de familie Cotman eindelijk verscheen. Toen ik even ging wandelen maakte ik gebruik van het moment om aan één van de broers – die ook even gaan wandelen was – te vragen wat er was gebeurd. Eigenlijk had ik het al kunnen weten: ik was langs de Woluwelaan gereden, ik weet namelijk dat – door de werken aan de Leonard tunnel – de ring van Brussel, zelfs op een zondag, een plaats was die best gemeden kon worden. De familie Cotman had blijkbaar toch geprobeerd en kwamen effectief vast te zitten. Je leest het goed: vast op de ring van Brussel op een zondag kort na de middag! Ik kan jullie alleen maar zeggen dat het tijdens de week en al zeker tijdens de spitsuren nog een heel stuk erger wordt. En dat zal nog tijdje duren, vrees ik.
Ik zag de partijen langs mij en achter mij één na één stoppen, ik ging nog verder tot het echt duidelijk was dat het tij niet meer te keren was, zoals je hieronder kunt zien.
Toen ik klaar was keek ik even rond, in mijn zaal was mijn partij de laatste die nog bezig was. Ik ging even in de hoofdzaal kijken: er waren wel nog partijen bezig zo te zien, maar van de spelers van onze club of van de familie Cotmans was er niets meer te bespeuren. Misschien vooraan: neen, ook daar niemand. Ik ging gaan kijken op de parking, ook daar zag ik niemand meer staan. Dus stuurde ik even een SMS naar Jelle: hij bevestigde dat iedereen klaar was en al aan het terug rijden was. Ik vermoed dat de familie Cotmans hetzelfde aan het doen was. Dus besloot ik het ook voor bekeken te houden en terug naar huis te rijden, uiteraard langs de Woluwelaan! Ik stuurde nog een SMS naar (onze) Jan om hem te laten weten dat ik verloren had, zodat hij dat ook nog kon doorgeven aan Jan (van Gambiet Opwijk).
Toen ik later mijn partij aan het nakijken was viel me op dat het logo op mijn notatie formulier (zie het logo hierlangs) er anders uitzag dan het logo op de (oude website) van de Belgische Schaakbond (op de nieuwe staan geen logo’s meer spijtig genoeg). Persoonlijk vind ik die op het formulier de mooiere, die verwijst namelijk ook naar het wapen van de gemeente Watermaal-Bosvoorde. Achter het wapen zit een mooi verhaal over de geschiedenis van de gemeente.
Op de website van de club vond ik geen enkele logo, dus kan ik niet met zekerheid vertellen welke de huidige is, maar het deed me er wel aan denken dat ik eens een artikel moet schrijven over ons logo!
De dag nadien ging ik op zoek naar de resultaten van de Interclub voor de tweede ronde. Mijn ploeg – Opwijk 6 – had verloren, drie partijen verloren en 1 gewonnen. Ook Opwijk 2 – de volwassenploeg van onze club in divisie 4C – had verloren, zij het nipter: Jelle had gewonnen, Wim had remise gespeeld, maar de jongeren Justin en Pacôme hadden allebei verloren. Ook Opwijk 7, onze jeugdploeg die in dezelfde bijzaal als de onze zat, maar in mijn rug had verloren: Alîm had op het eerste bord gewonnen, maar Bob, Mykyta en Ivan verloren alledrie. De tweede jeugdploeg die naar Leuven-Centraal was gegaan, namelijk Opwijk 4, had dan weer wel gewonnen: Maarten, Nolan en Stefan wonnen, Houdaifa had remise gespeeld.